Wat een gekke tijd. De wereld, Nederland, Valkenswaard en zelfs de jungle op zijn kop. Ouders in minstens een dubbele rol. Met een beetje mazzel slechts een deeltijd baan als juf of meester erbij, maar voor de meesten meer dan dat. Een mantelzorgtaak erbij of verzwaard, onzekerheid over inkomen of juist door je werk in de vitale sectoren, angst voor het virus, voor de gezondheid van opa’s en oma’s, iedereen op elkaars lip. Poeh hé. Helden, dat zijn jullie. We hebben de behoefte om samen te komen, om alles een beetje een plek te geven. Juist dat is extra lastig.
We hebben heel hard nagedacht over het òf, en het wàt we kunnen aanbieden als alternatief voor de wekelijkse opkomsten. Want hoe jammer dan ook, dat gaat nu eenmaal even niet.
In het kort zou het erop neerkomen dat het iets digitaals zou moeten worden. Los van het gegeven dat dat wat ons betreft haaks staat op het scoutingspel van de welpen, buiten, samen en met echt contact, zijn we ervan overtuigd dat de kinderen al genoeg achter de schermen zitten. Het onderwijs, de muziekles enz. hebben daar fijne alternatieven voor gevonden, maar het is hoe je het ook wendt of keert een extra belasting voor jullie. Zo zelfstandig zijn de meeste welpen gelukkig simpelweg nog niet. Na overleg met de oudervertegenwoordiging hebben we dan ook besloten dat maar niet te doen. We gaan daarom deze weken onze energie steken in de voorbereiding van het zomerkamp. We hopen, duimen, bidden dat de RIVM richtlijnen het toe gaan laten.
Veel eerder natuurlijk, maar glazen bollen staan niet in de jungle…
De geplande ouderavond voor het zomerkamp moeten we verzetten. Zodra het weer mag gaan we die, gevolgd door een (noem het maar een reünie) kampvuuravond, inplannen.
Tot die tijd heel veel wijsheid, en let goed op elkaar.
Take care, x
De welpenstaf
